Een Genkse pediater van het Ziekenhuis Oost-Limburg (ZOL) moet vrezen voor een gevangenisstraf van een jaar met uitstel voor onopzettelijke doding van de 11-jarige Luana Kleynen. Het meisje werd in 2019 met spoed opgenomen, maar door een verkeerde diagnose overleed ze. “We riepen om hulp, maar we werden genegeerd”, spreken de gebroken ouders.
Op zaterdag 16 november 2019 liepen de Zutendaalse Frits en Milena met hun 11-jarige dochtertje Luana de spoeddienst van het Ziekenhuis Oost-Limburg (ZOL) binnen. Het kind kon al tien dagen niet naar het toilet en kampte met ernstige buikpijn. De kinderarts die van dienst was oordeelde dat het om constipatie ging. Het meisje werd opgenomen en kreeg een lavement en spoeling, wat tot het standaardprotocol behoort bij dergelijke medische vaststellingen.
Diabetes
Op maandag werd de behandeling van Luana overgenomen door de Genkse kinderarts. Hij oordeelde dat de diagnose van zijn collega correct was waardoor de behandeling werd verdergezet zoals voorzien, zonder bloed- of urineonderzoeken uit te voeren. “Dat doen we niet standaard bij kinderen als er geen bijkomende symptomen zijn waaruit blijkt dat het noodzakelijk is”, gaf de arts als uitleg.
Het meisje boekte volgens hem vorderingen: ze at terug en maakte stoelgang. De constipatie leek verholpen, maar haar grote dorst en extreme hyperventilatie werden over het hoofd gezien door het medisch personeel. “Niemand had me verteld dat het meisje zoveel dronk. Ik had die informatie niet. Het stond ook nergens in een medisch verslag vermeld. Als ik het had geweten, had ik anders kunnen handelen”, vertelde de arts voor de Tongerse rechter.
Volgens hem ging het anderzijds om psychogene hyperventilatie. De pediater en het verplegend personeel gingen ervan uit dat Luana kampte met angsten voor een nieuwe maagsonde en daardoor in paniek raakte. “Ze lieten haar een filmpje op YouTube zien om haar uit te leggen hoe ze in een zakje moest blazen”, snikte mama Milena. “De verpleegster zei zelfs dat ze een groot meisje was en niet zo flauw moest doen.” Een tweede diagnose bleef dus uit, waardoor de sluimerende diabetes waaraan het meisje leed, vrij spel kreeg. Luana stierf vrijdagnacht, 22 november 2019.
Hulpkreet
De ouders van het meisje zijn gebroken door het verlies van hun kind. “We riepen al enkele dagen om hulp, want we zagen dat er iets niet klopte. Ze had zelfs zwarte kringen onder haar ogen en ze kroop over de vloer omdat ze geen blijf wist met zichzelf. Maar toch werden we genegeerd”, vertelt de moeder. Ook de grootmoeder van het kind riep om hulp. “Ik heb in de gang van het ziekenhuis geroepen dat Luana aan het sterven was, maar zelfs toen kwam niemand kijken.”
Voor de moeder en vader vraagt meester Steve Geerdens een schadevergoeding van elk 31.612 euro. Voor de huwgemeenschap vraagt hij een bedrag van 4.563 euro en voor het kleine zusje van Luana 4.725 euro. Meester Ann Keunen, die namens Victoria Roddi optrad, vraagt voor de grootmoeder een moreel bedrag van 5.000 euro.
Zware beroepsfout
De behandelende kinderarts moest zich donderdagochtend verantwoorden voor onopzettelijke doding omdat hij volgens het parket een zware beroepsfout maakte. “De gerechtsdeskundige stelt dat Luana is overleden aan suikerziekte die niet werd gediagnostiseerd. Door standaardonderzoeken, zoals bloed- en urineafname, kon wel een gepaste behandeling opgestart worden. De arts had een zeer vernauwde blik. De hyperventilatie had moeten leiden tot het herzien van de werkdiagnose.” De procureur vraagt een celstraf van een jaar en een geldboete van 800 euro, beiden met uitstel, of een werkstraf.
De kinderarts zelf betwist de feiten niet. “Luana was mijn patiëntje en ik had de eindverantwoordelijkheid. Haar overlijden heeft zowel bij mij als bij het verplegend personeel voor een gapende wonde gezorgd, een immens verdriet. Het heeft krassen op mijn ziel achtergelaten. Ik ben pediater geworden uit passie. Een glimlach op het gezicht van kinderen zien, is een droom. Bij Luana is dat niet gelukt.”
Opschorting
De raadsman van de pediater, meester Pieter Helsen, vraagt de gunst van de opschorting. “Als een arts een beroepsfout maakt, dan heb je automatisch niet alleen een financiële discussie, maar ook zeer veel verdriet en een strafrechtelijke procedure. Dat mag je mee in rekening brengen. De gevolgen zijn sowieso al zwaarder.” Ook de handelwijze van de arts rechtvaardigt volgens Helsen een opschorting. “Volgens de deskundige had hij donderdag veiligheidshalve bepaalde onderzoeken moeten doen. Daar neemt hij zijn verantwoordelijkheid voor. Maar twee van zijn collega’s kwamen voordien tot dezelfde diagnose. Het leek logisch en correct. Dit resultaat heeft niemand gewild.”
Vonnis volgt 3 oktober.
Contacteer ons vandaag nog. Bij ons bent u geen nummer, maar een client die wij persoonlijk kennen. Wij zoeken samen met u naar een creatieve oplossing hoe moeilijk uw geschil ook lijkt te zijn.
Linkhoutstraat 123
3560 Lummen